Van mooi weer krijgen we vaak zin in fietsen. Zo hebben we gisteren onze nabije omgeving maar weer eens op de pedalen verkend. Die kennen we als de spreekwoordelijke broekzak, maar het blijft ons boeien. Nieuw voor ons was deze keer de route via de nieuwe boulevard over de bruggetjes naar het Waterfront, dat hadden we zo nog niet eerder gedaan. Prachtig allemaal, en het wordt nog mooier. Via de Flevoweg en de Lorentzstraat, wat even doorbijten was, kwamen we op het fietspad dat ons regelrecht in natuurgebied 'De Mheenlanden' bracht. Een prachtig weidegebied aan het Veluwemeer waarop je niet uitgekeken raakt, en al helemaal in het voorjaar niet. Over de Kleine Mheenweg, Ooster Mheenweg, Lageweg, Wijtgraaf en Broeksteeg zijn we naar ons bekende bankje gefietst aan de Vuurkuilweg nabij 'Koetshuis Hulshorst'.
In een zee van paarden- en boterbloemen, omzoomd door een imposante muur van eeuwenoude rode beuken en ander fraai lommer, hebben we alvorens ons weer in het zadel te hijsen een poosje stil zitten genieten. Op de terugweg zijn we via de Vuurkuilweg, Watervalweg, Paasloweg en Duinweg naar de Lage Enkweg gefietst. Een bijzonder mooi en glooiend agrarisch landschap. Tenslotte zijn we via de Bijltjesweg, Kruisweg, Zuiderzeestraatweg, Boomkamp, Oosteinde, Hierdenseweg, Luttekepoortstraat, Vitringasingel en Westeinde weer naar huis gefietst. Het was, zoals gezegd 'n klein en bekend fietstochtje', om en nabij 20 km meer niet, maar ook een goed uurtje ultiem genieten. Its a way of life!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten