donderdag, juli 21, 2011

zeshoek of hexagon



De zeshoek of hexagon volgens de oude Grieken, is een veelvoorkomende vorm in de natuur. Sneeuw-, water- en ijskristallen vormen vaak een perfecte zeshoek. Maar ook het bijenhoningraad of de breuklijnen in een afgekoeld en gestold lavaveld in de vorm van een honingraadpatroon hebben een zeshoekige (basaltblokken)vorm. Kennelijk heeft de natuur ontdekt, dat je met zeshoeken een oppervlak op de meest voordelige manier kan benutten, of het nou gaat om kristallisatie, materiaalbesparing of een efficiënt barstenpatroon.
Ja zelfs in het wolkendek boven de noordpool van Saturnus, de op één na grootste planeet in ons zonnestelsel, heeft een ruimtesonde een door de wetenschap (nog) onverklaarbaar hexagonpatroon ontdekt!



Maar ook in de techniek komt de vorm uiteraard voor. Er zijn voorbeelden zat van bijvoorbeeld zeshoekige plattegronden in de architectuur en stedebouw. En een zeshoekige moer of boutkop heeft volgens mij ook iedereen weleens gezien, evenals de met basaltblokken beklede (polygoonverband) dijklichamen.

Ik ben eigenlijk op dit onderwerp gekomen door een kennis van me, die in het kader van een steentje bijdragen aan de ontwikkeling van een betere leefbare wereld in de nabije en verre toekomst, een aantal ambitieuze plannen heeft ontwikkeld. Ontwerpen die allemaal gebaseerd zijn op ontwikkeling en toepassing van zijn stokpaardje, de z.g. hexagon-module. Hexagon-modules in allerlei afmetingen, van beton, staal of een ander geschikt bouwmateriaal, geschakeld en/of gestapeld t.g.v. constructies voor gebouwen, tunnels, dijken, transport- en vervoersystemen of wat dan ook.



Met het dijkenplan in de Noordzee van Oostende tot aan het Skagerrak, spande hij in dit verband volgens mij de kroon. Een uit hexagon-modules samengesteld dijkenplan, wat niet alleen voor het achterland de eerst komende 1000 jaar veiligheid zou moeten bieden, maar ook natuur en woon-, werk- en recreatiegebieden zou opleveren. En door slim gebruik te maken van o.a. de wisselwerking van hoog- en laagwater, zal het gebied ook schone energie kunnen leveren. De voors en tegens van dit op zichzelf prijzenswaardige initiatief schijnen vorig najaar op het 1e Deltacongres in Den Haag uitvoerig te zijn belicht, en het laatste woord zal er ongetwijfeld nog niet over zijn gezegd. Gevoelsmatig lijkt mij het megalomane dijkenplan om een aantal reden niet haalbaar, hoewel ik mij kan voorstellen dat alle denkbare van toepassing zijnde disciplines in dit plan of delen daarvan, een haalbaarheidsstudie verdienen. Zoals trouwens elk serieus initiatiefplan op het gebied van milieu, waterhuishouding en veiligheid in de toekomst dit verdient. Zie wat dit onderwerp betreft ook m'n stukjes Zandmotor en Afsluitdijk II van resp. j.l. 19 januari en 12 maart, al zijn deze projecten zeker qua schaal uiteraard niet te vergelijken.

vrijdag, juli 15, 2011

Bremerhaven, Hamburg en Oldenburg



in Bremerhaven



Bremerhaven, zondag 29 mei j.l. Jammer van het druilerige weer want het havengebied is een interessante omgeving om door te banjeren. Een rondvaart door de haven maakte echter veel goed en we zaten lekker droog. Vervolgens met de lift naar het ruim 100 meter hoge platform op het Atlantic Hotel Sail City, om het hele gebied ook van die kant te bekijken. Verder uren in het Klimahaus doorgebracht, volgens hun het 1e museum ter wereld dat volledig is gewijd aan één van de meest actuele thema's van deze tijd n.l. klimaatverandering. Het Scheepvaart(haven)museum bekeken met daarin o.a. U-boot Wilhelm Bauer, gebouwd in 1943. Tussen de bedrijven door ook nog ergens geluncht. Aan het eind van de middag terug gereden naar de IQBAL-Hütte, ons eet- en slaapadres voor de komende nacht in Hollen ongeveer 20 km hier vandaan.

in Hamburg



Hotel Continental Novum aan de Kirchenallee schuin tegenover de Hauptbahnhof was snel gevonden de andere dag, inklaren, auto voor een paar dagen in de parkeergarage, vouwfietsjes gereed maken en wegwezen. Maar we zijn begonnen met een rondtoer door de stad in een open bus, we kregen zo al een aardig beeld van de stad. Vanaf de Hauptbahnhof langs het Binnenalster en het Außenalster, door de wijken Rotherbaum en St. Pauli via de Reeperbahn naar het Havengebied aan de Norderelbe, en via de wijk Hafencity terug naar de Hauptbahnhof nabij ons hotel. 's Avonds buiten gegeten op het terras voor restaurant Totti aan de St. Georgs Kirchhof.
De andere dag veel door de stad en door parken gefietst. Op terrasjes gezeten en de botanische tuin en het prachtige tropenhaus gezien. Het Hamburgmuseum bezocht en de Hamburger Kunsthalle. En 's avonds vanaf ons hotel met de U-bahn naar de Große Theaterstraße gereden voor een balletvoorstelling in de Hamburgische Staatsoper (zie m'n stukje Orpheus van 3 juni j.l.)
Eenmaal terug in het hotel viel mijn blik in de foyer op een alarmerend krantenbericht over een z.g. EHEC bacterie die in deze contreien al menigeen doodziek had gemaakt, er waren zelfs al mensen overleden. Het eten van komkommers zou volgens de autoriteiten de boosdoener zijn. We hadden die dag heerlijke salades gegeten met komkommers en van alles en nogwat erin. We geloofden het niet erg, maar we realiseerden ons wel dat we dicht bij de eventuele bron van ellende zaten. Helemaal gerust waren we dus ook weer niet, evengoed hebben we heerlijk geslapen. We hebben goede herinneringen aan Hamburg overgehouden!

in Oldenburg



De autorit van Hamburg naar Oldenburg over secundaire wegen via Stade, Bremervörde, Beverstedt, Sandstedt (daar met de veerpont de Weser over) en Brake duurde langer dan gedacht. Vaak ging het praktisch stapvoets achter een agrariër of een vrachtwagen. Toch was het geen vervelende rit, ik hou wel van dat weidse landschap met die mooie wolkenluchten erboven.
Nadat we in hotel Sprenz aan de Heiligengeisstraße, dicht tegen het oude centrum van Oldenburg aan, onderdak voor de nacht hadden geregeld, lag het bruisende avond- en nachtleven van studentenstad Oldenburg voor ons. De terrasjes aan de Markt nabij het Altes Rathaus waren druk bezet, maar evengoed vonden we nog een tafeltje. En ook later bij Mamma Mia, het Italiaanse restaurant waar J deze keer de komkommer toch maar liet liggen.
Op de fiets hebben we de andere dag Oldenburg verkend. De oude binnenstad, de Botanische Garten wederom met een tropenhaus en bijzondere planten zoals b.v. de Victoria cruziana, een grote waterlelie uit Brazilië, Paraquay en Argentinië, met bladen met opstaande randen die als bakjes op het water drijven. Verder het havengebied bekeken, want ook vanuit Oldenburg kan je op de Weser komen. Tenslotte hebben we het in 2000 geopende Horst-Janssen-Museum bezocht,
genoemd naar de gelijknamige Duitse kunstenaar, illustrator en schrijver (1929-1995) die zich voornamelijk bezig hield met tekenen, etsen, lithografie en houtsnede. Nadat we al die tekeningen en etsen hadden gezien was het tijd om naar huis te gaan. Fietsjes in de auto en rijden, Cloppenburg, Meppen, Emmen, Hoogeveen, Zwolle en Harderwijk, waar we een paar uurtjes later hopelijk zonder onderweg een bon te hebben opgelopen arriveerden. Einde van een aardig Duits stedentripje!

donderdag, juli 14, 2011

een manier van leven



Gelijdelijk aan is vakantie meer een manier van leven geworden, dan dat het nog een periode is, waarin enthousiast de gewoonlijke dagelijkse activiteiten voor langere tijd worden gestaakt. Een manier van leven die me wel bevalt, en helemaal in een zeilbootje, waar het bestaan zich in het algemeen nogal van de overzichtelijke kant laat zien!

Van Harderwijk (stadsmuur Zeezijde)
via Elburg (Vischpoort)
Ketelhaven (Zonsopkomst)
Hindeloopen (Cumulus boven de Hylper Haven)
Vlieland (Optreden Vlielands Folkduo 'Drijfhout' in Podium Vlieland; Optreden 'Vlielandse Fanfare' met Zeevrouwenkoor 'De 3 Gepasseerd' in de Dorpsstraat; Concert 'Pad van 4' (Vlielands vocaal ensemble) en 'Beau Forte' (Texel's kleinkoor) in de Nicolaaskerk)



Terschelling (Boeienopslag West-Terschelling)
Texel (Natuurgebied Waagejot)
Enkhuizen (Skyline)
Urk (Urkerbos)
Ketelhaven (terras Lands End)
en Kampen (detail Koggeschip)
terug naar Harderwijk (Vischpoort)
in ruim vier weken! Waar heb je het dan over? Niet over lange zeiltochten dus en nieuwe ontdekkingen in verre oorden. Niet over donkere nachten op zee, die me zelfs met navigatieperikelen en regen en wind nog kunnen bekoren. Nee, dan heb ik het over plaatsen en mensen vrij dicht bij huis, die ik in de loop der jaren goed heb leren kennen. Over kleine theatertjes en museumpjes, de plaatselijke folklore, de havens en het straatgebeuren, en over veel lezen, fietsen en wandelen en af en toe lekker buiten de deur eten. Niet spectaculair allemaal, wel waardevol!

Een goeie manier van leven!

dinsdag, juli 12, 2011

Frühjahrssingen



In het agrarische landschap van het noordelijk deel van de Duitse deelstaat Niedersachsen, district Cuxhaven, op ongeveer 20 km ten zuiden van Bremerhaven, ligt het plaatsje Hollen. Meer een buurtschap eigenlijk van her en der versreid liggende boerderijen. Daar, in the middle of nowhere, lag de IQBAL-Hütte, ons reisdoel eind mei j.l. Het bijzondere en ruim van logies voorziene onderkomen van de familie Iqbal, met een prima keuken, diverse serre's en een zwembad, ligt daar als een oase van rust en ontspanning temidden van diverse terrassen, vijvers en een golfbaan in het verder zo weidse en arbeidzame boerenlandschap.

Frühjahrssingen Sa. 28. Mai 2011 in der IQBAL-Hütte mit dem Gastchor "Vol-Luid Kleinkoor Putten" aus der Provinz Gelderland, stond in aanhef van het programma dat we kregen aangereikt van Gudrun, organisator en vrouw des huizes. De bedoeling was dat kleinkoor Vol-Luid samen met Chor Hollen, het plaatselijke koor (waarin Gudrun bleek later als sopraan behoorlijk uitblonk), bij toerbeurten een blokje zouden zingen. En daar tussen door ter afwisseling zo af en toe een samenzang met alle aanwezigen, dus inclusief het publiek uit de nabije omgeving en schrijver dezes, die als chauffeur van, uiteraard ook tot het publiek behoorde.

Na de Begrüßung en de Vorstellung des Gastchores, kwam de stemming er goed in door met z'n allen 'Der Mai ist gekommen' te zingen.
Der Mai ist gekommen, die Bäume schlagen aus: da bleibe, wer Lust hat, mit Sorgen zu Haus! Wie die Wolken dort wandern am himmlischen Zelt, so steht auch mir der Sinn in die weite, weite Welt.
En zo ging het verder 5 coupletten lang. Daarna zong Chor Hollen Finkenwalzer... mit Begleitung (accordeon) en Im Frühtau zu Berge... Eerlijk gezegd had ik wel iets anders verwacht van het plaatselijke koor dat al 10 jaar bestond, maar goed het gaat natuurlijk ook om de lol!
Toen was Vol-Luid aan de beurt met het eerste blokje van 4 liederen t.w. Es fiel ein Reif; Im Walde; Say love en The ashgrove. De niveau's van beide koren lagen te ver uit elkaar om er als toehoorder een waardeoordeel over te kunnen geven. Behalve dat beide koren er zichtbaar lol in hadden ging elke andere vergelijking mank!

Na de 'Kaffeepause mit Kuchen/Torte solange Vorrat reicht' ging het nog een tijdje op dezelfde manier door. Vol-Luid besloot met een laatste blokje van 4 liederen t.w. Als ick u vinde; Sakura; Cappriciata en Je ne l'ose dire. Waarna Chor Hollen onder begeleiding van hun dirigent/accordeonist de middag besloot met het lied Dat noch in 100 Johren... Einde Frühjahrssingen in der IQBAL-Hütte, een bijzonder leuk initiatief van een bijzonder stel mensen!



's Avonds na de barbeque aan de lange tafel, brachten de Vol-Luiders spontaan nog weer eventjes een staaltje zangkunst ten gehore waar je stil van werd, prachtig en dat zonder leiding van de dirigent. Rond halfnegen ben ik met een aantal liefhebbers en een pilsje in een andere ruimte voor de TV gaan zitten, om de finale in de Champions League tussen Barcelona en Manchester United te zien. Jammer voor Edwin van der Sar dat hij zijn laatste wedstrijd als kieper bij Manchester United met 3-1 verlies moest afsluiten.