spektakelweekend

Zondagmiddag omstreeks 3 uur. Het weekend tot nu toe!
Vanaf vrijdagavond tot heden weinig rust in de tent.
Vrijdagmiddag Thijs en Mink van school gehaald in A'dam. Vervolgens thuis in H'wijk een tijdje achter op het terras zitten borrelen met Joke en Wilco, die ook ineens kwam opdagen. Daarna soep.
Maar dan vrijdagavond, kort voor aanvang van het Mega Kinder Spektakel, commotie in de familie, alles behalve leuk! Aansluitend toch je zinnen maar proberen te verzetten tijdens het MKS in het plaatselijk Cultureelcentrum met 6 kleinkinderen en Wilco.
De kinderen vonden het leuk, maar voor mij was het niet helemaal een onverdeeld genoegen. Teveel warrigheid in het hoofd!
De met helium gevulde ballonnen wilden na afloop zelfs niet allemaal stijgen, die van Thijs zakte zelfs naar de grond, waarop hij uitriep "dat heb ik weer" (hij had overigens vrij snel weer een exemplaar te pakken die wel de lucht in wou) veel bleven er ook in de boom hangen. Ik moest denken aan de spreekwoordelijke strijkstok.
Wilco, Roos en Daan deden aan dit spektakel niet meer mee, die waren direct na afloop van de musicaliteiten in de auto gesprongen en al op weg naar huis, want Daan moest zaterdagmorgen fit zijn voor het afzwemmen, en dus niet te laat naar bed.
Na afloop van het ballonnenfestijn Jeanne en Kim bij Christa afgeleverd, waarna ik thuis met Joke en Simone nog heel wat heb afgepraat.

Zaterdagochtend al weer vroeg op, om samen met Thijs en Mink, die waren blijven slapen, naar zwembad Sonnenberg in IJsselmuiden te gaan, omdaar Daan z'n zwemdiploma A te zien halen. Die kan dus nou ook z'n zwembandje in de wilgen hangen. In Zwolle, thuis bij Simone en Wilco, hebben we dit heugelijke feit gevierd met koffie en gebak.

Daarna Thijs en Mink naar Annet in A'dam gebracht, die ons gezellig trakteerde op een kopje thee. Even nog speelden wij met de gedachten om uit te gaan in A'dam, maar bij nader inzien lieten we die gedachte ook maar weer voor wat het was. s'Avonds in H'wijk in een redelijk tobberige sfeertje toch nog een lekker hapje gegeten bij Monopole, waarna we vrij vroeg het bed in zijn gedoken.

En nu is het zondag! We hebben alweer een tijdje achter op het terras gezeten, Christa is langs geweest, Simone heeft vanuit de auto opweg naar Lemmer gebeld, Brend is vanmiddag vertrokken naar ik meen Miami, Joke zit boven achter haar pc en ik zit beneden achter de mijne dit stukje te doen.
Straks gaan we naar een verjaardagsfeestje, onze nieuwste zwager wordt 60. Veel zin om te gaan heb ik persoonlijk niet op dit moment, maar misschien is het toch even goed voor ons, om maar wel te gaan.

1e lentemaand

Ineens is het dan toch zover, de boel staat te groeien als een gek. Onze tuin is een voorjaarstuin, de overige seizoenen zijn uiteraard ook oké, maar in het voorjaar is ie op z'n mooist. In de winter is het een tamelijk kale bedoening, maar die periode is nu eindelijk voorbij. Nu vind er een reeks aan veranderingen plaats, een ware metamorfose. En het gaat echt in een razend tempo, het bruist de grond uit.
Als regel geeft het mij een goed gevoel, maar kennelijk wordt ik er soms ook onrustig van, een vreemd en onbestemd gevoel maakt zich dan door al dat gegroei om me heen van mij meester, merkwaardig eigenlijk.

April, de eerste lentemaand, grasmaand, de enige maand die met grappen begint!
Antropologen, zo heb ik gelezen, hebben gewezen op de funktie van 1 april als bijzondere dag op de jaarkalender.De oude agrarische samenleving was afhankelijk van de wisseling van de seizoenen. Bepaalde data, vaak de eerste en laatste dag van een maand, werden gebruikt als markering en viering voor die overgangssituaties, en zoals bij veel feesten speelden grappen daarbij een rol.
1 april zou dan als eerste dag van de eerste lentemaand gevierd zijn met grappen.

En dan Pasen! Op de zondag na de eerste volle maan in de lente. Vaak valt Pasen
in April, maar in principe kan Pasen dus ook al op 22 maart vallen.
Pasen is een christelijk feest, maar de oorsprong is zeker heidens!
Er zijn diverse verklaringen, één daar van is, dat Pasen zou zijn ontstaan uit een feest ter ere van de godin van de sensuele liefde of vruchtbaarheid: Astoreth.
Met grote orgieën werd gevierd dat de zon terugkwam en de natuur ontwaakte uit de winterse dood. Het feest vond vroeger plaats rond 1 mei. De symbolen van deze godin waren de haas en het ei.


Gisteren 13 april, (witte donderdag, het laatste avondmaal van Jesus en z'n 12 dicipelen bedenk ik me nu, dus 13 man) hebben we in de hoofdstad met een stel vrienden, 13 in totaal (wonderlijk, al die getallen 13) in de Jordaan gegeten in Cafés Tapas Restaurante DOS. Een aanrader! Heerlijk, al die kleine hapjes.
Het was druk en gezellig, iedereen had plannen, goede moed en zin in de komende tijd.
Het was laat toen we gingen slapen. Op naar het Paasfeest!

museumweekend

Rembrandt Harmensz. van Rijn is op 15 juli 1606 in Leiden geboren. Hij wordt algemeen als de grootste schilder van de Nederlandse Gouden Eeuw genoemd.
Nu leven we in het Rembrandtjaar omdat het 400 jaar geleden is dat hij geboren werd. Behalve een bloeiende souvenirbranche in deze, is er verder ook veel over te doen, de commercie weet er wel raad mee!
Er zijn in een tent bij kunstmatige vorst, door diverse kunstenaars uit binnen en buitenland, sculpturen van zijn werk in ijs en sneeuw gemaakt, er zijn nieuwe kunstboeken en postzegels uitgegeven, er speelt een musical, en her en der in het land zijn of worden nieuwe kunstwerken opgericht, waaraan zelfs Jan Wolkers op zijn 80ste met zijn "Ode aan Rembrandt" in Leiden een steentje heeft bijgedragen.
En in slot "Zeist" hebben we eind vorig jaar al, nieuwe "Nachtwachten" bekeken, geschilderd door de hedendaagse schilders Ernst Voss, Aldert Mantje en Jan Maris, ook bijzonder! (Al waren deze heren na eigen zeggen op het idee gekomen door de verhuizing van de echte "Nachtwacht" uit het Rijksmuseum i.v.m. de verbouwing, wat inderdaad een verhaal apart is)
En dan is er ook nog een schrijver heb ik ontdekt, ene Jörg Kastner die volgens mij in navolging van Dan Brown's kassucces "De da vinci code" met de thriller "Het blauw van Rembrandt" wil binnen lopen. Nogmaals, de commercie weet het allemaal wel aan de man te brengen, is dat erg? Ik vind eigenlijk van niet, maar je moet het wel beseffen.

Onlangs las ik in de kunstbijlage van de Volkskrant een stuk over Jan Cremer (1940) die mij eerlijk gezegd nog het meeste bijstaat door zijn boek "Ik Jan Cremer" wat ik eind 1964 op 21 jarige leeftijd heb gelezen.
Tijdens een televisieprogramma in 1960 bij Arie Kleywegt, vroegen ze hem iets te vertellen over zijn werk, hij had net "Japanse oorlog" geschilderd.
Iets over lichtval of iets kunsthistorisch, kennelijk kwam toen Rembrandt ook ter sprake, waarop Jan Cremer opmerkte: Rembrandt, wie is dat? Ik houd niet van sport!
Hij wist natuurlijk wel beter, maar in de kunstbijlage legt hij uit, dat hij geen zin had om een slaapverwekkend verhaal over zijn werk te houden, maar dat hij toch wel de aandacht voor zijn werk wilde vasthouden, men moest wakker blijven.
Een oneliner, zo'n recalcitrante opmerking.... pure marketing was het, over commercie gesproken! Het leverde hem natuurlijk wel het stempel van rebel op voor het grote publiek.
Zo zie je maar, kunst en de kunstenaar zijn en blijven een boeiend fenomeen!

Gisteren hebben we in het Groninger Museum zijn nieuwste schilderijen gezien. Een serie schilderijen "Zeegezichten" genaamd. Ik vond ze prachtig, de verschillen te zien tussen bijvoorbeeld de Noordzee en de Atlantic. Ik kon mij daar helemaal in vinden. Vaar je op de Noordzee, dan is het water donker, en zeker op het zuidelijk deel ook aardig troebel. Vaar je naar het noorden voorbij Schotland en de Orkneyeilanden, dan kom je geleidelijk aan onder de invloedsfeer van de Atlantische Oceaan, het water kleurt totaal anders, de golfslag is anders en je kan diep kijken.
Je vind de verschillen terug in het werk van Jan Cremer. Het is jammer dat de schilderijen te groot zijn voor onze woonkamer alhoewel, ik zou ze toch ook niet kunnen betalen! Misschien ga ik nog wel een keer kijken, ze hangen er dit jaar nog tot en met 22 oktober dus wie weet.

oppassen

Oppassen is voor mij altijd weer een twijfelachtig genoegen. Had ik me net voor genomen, het weekend eens lekker rommelend op de haven en de boot door te brengen, wordt ik geconfronteerd met andere plannen binnen de familie.
Ik zou natuurlijk gewoon mijn eigen kop wel kunnen volgen, maar dat geeft toch weer gedoe, en per slot van rekening ben je ook niet alleen op de wereld.
Nog even denk ik dat ik het één en ander kan combineren, maar dat plan laat ik al gauw weer varen. Ik laat het maar op me afkomen dit weekend, dat lijkt me het beste!

Jeanne en Kim komen vrijdagsavonds al bij ons slapen.
Na het ontbijt Zaterdagochtend, moet Jeanne eerst paard rijden in Hierden. Het is regenachtig weer, maar dat mag de pret niet drukken.
Tegen lunchtijd zijn we weer thuis, na de lunch brengen we hondje Teun met kussen en al naar z'n eigen vertrouwde omgeving, en rijden vervolgens naar de kermis op het Westergasfabriekterrein in Amsterdam waar we rond 3 uur hadden afgesproken met Evert.
Samen met Evert, Annet, Thijs en Mink hebben we ons prima vermaakt die middag, van spookhuis naar botsauto's en van octopus naar suikerspin met tussendoor een drankje.
Tegen een uur of half zeven wilden we met z'n allen gaan eten in cafe "Amsterdam" maar dat ging niet door, het zat er mutje vol en we hadden niets besproken.
Na nog wat anders te hebben geprobeerd wat ook niet lukte met zo'n groep, zijn we maar elk ons weegs gegaan.
Evert stelde nog wel voor om bij hem dan maar zelf wat eten klaar te maken, maar dan zou het toch te laat worden, wij zaten eigenlijk een beetje met hondje Teun in de maag, die zat al die tijd maar alleen thuis in Harderwijk te koekeloeren.
Dus uiteindelijk hebben we maar iets van de chinees gehaald, en dat gewoon samen met Teun thuis opgegeten.
Daarna zijn we met z'n allen lekker gaan slapen, het was mooi geweest die dag.

Zondagmorgen regende het eerst pijpestelen, maar later werd het droog en brak de zon door. In natuurpark "Lelystad" hebben we onszelf vervolgens samen met Teun uitgelaten.
Een prachtige wandeling, we hebben ooievaars, wilde zwanen, otters, oude en jonge everzwijnen en elanden gezien.
Tegen een uur of vijf waren we weer thuis, het weekend zat er bijna op, en dat was te voelen ook, zeker na nog een borreltje te hebben genomen samen met Christa, die van een zeilklipper kwam en ook een mooi, doch zo te zien zwaarder weekend had genoten dan wij.